Skeleton to jedna z olimpijskich modalności saneczkarskich, ale znacznie bardziej radykalna niż bobsleje. Jeśli chcesz uprawiać skeleton, będziesz potrzebował metalowych sanek, ale też sporo treningu, bo poza kaskiem nie będziesz miał żadnej ochrony, a jest to dość niebezpieczny sport.
Typ sanek używanych do skeletonu przypomina ludzki szkielet, nie ma steru ani kierownicy, więc konieczne jest pokonywanie zakrętów w odpowiedni sposób, przesuwając ciężar ciała na jedną lub drugą stronę, w przeciwnym razie istnieje prawdopodobieństwo przewrócenia się.
Pochodzenie skeletonu
Twórcą skeletonu był Anglik Child, który wpadł na pomysł wprowadzenia nowego typu metalowych sanek o innowacyjnej konstrukcji przypominającej ludzki szkielet.
Oficjalnie skeleton był po raz pierwszy uprawiany w Königssee Alpine Club w Niemczech, gdzie znajduje się najstarszy istniejący tor skeletonowy. Podobnie jak w saneczkarstwie i bobslejach, w skeletonie bardzo ważny jest start, który musi być żywiołowy i wybuchowy, jeśli zawodnik chce nabrać prędkości w rekordowym czasie.
Aby osiągnąć ten cel, używa się specjalnych butów o ekstremalnej przyczepności, a po osiągnięciu dobrej prędkości na pierwszych 50 metrach, pilot kładzie się twarzą w dół na sankach, zawsze upewniając się, że jego postawa jest jak najbardziej aerodynamiczna i płaska.
Kask ma za zadanie chronić twarz i głowę, szczególnie zakrywając brodę, ponieważ twarz zawodnika przechodzi bardzo blisko ziemi. Obecnie stosowany kombinezon szkieletowy wykonany jest z włókien syntetycznych specjalnie stworzonych, aby dopasować się do ciała.
Z drugiej strony, ponieważ w metalowych sankach nie ma steru ani kierownicy, zawodnik musi zmierzyć się z zakrętami, używając ciężaru swojego ciała w jedną lub drugą stronę, w zależności od kierunku, w którym muszą podążać sanki.
W skeletonie występuje tylko skeleton indywidualny, a wszystkie konkurencje odbywają się w dwóch biegach i czasy uzyskane w obu biegach są sumowane, a zawodnik z najkrótszym łącznym czasem wygrywa zawody.
Skeleton, jako sport olimpijski, ekstremalny sport zimowy, zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz w 1928 r. Po tym pierwszym wystąpieniu zniknął z programu i powrócił dopiero w 1948 r., gdy Zimowe Igrzyska Olimpijskie ponownie odbyły się w St. Moritz.
Ponownie zniknął z programu na 54 lata, by powrócić dopiero na Olimpiadzie w Salt Lake City w 2002 roku, kontynuowany na Igrzyskach w Turynie w 2006 roku, a dziś ten ekstremalny sport jest praktykowany zarówno w kategorii mężczyzn, jak i kobiet. W https://www.narciarska.pl poznasz wyniki, najnowsze doniesienia i nadchodzące wydarzenia dotyczące skeletonu.
